Francuski w malym palcu: Czasowniki francuskie

Salut.

Może zaczniemy od czasowników.

Jak każdy/każda z was wie bez nich się nie obejdzie. Z resztą.. w ogóle słownictwo to klucz do nauki języka. Już nawet nie tyle co gramatyka. Znając słówka już jakoś się dogadasz, choćby "Kali chcieć, Kali mieć". Możecie być pewni, że zostaniecie zrozumiani.

Alee... Chcąc swobodnie poruszać się w kraju w którym się mieszka (mówię o krajach francuskojęzycznych) trzeba znać gramatykę. Niestety :).

No dobra to zaczynamy.

Pierwsze lekcje są łatwe i przyjemne. Nie trzeba dużo zapamiętywać i rozumieć :). Wystarczy tylko odrobina, na prawdę odrobina dobrych chęci.

A więc... I grupa czasowników w języku francuskim kończy się ZAWSZE na -ER.

Prawie wszystkie odmieniają się w ten sam sposób. Są wyjątki, że przy odmianie zmienia się tylko jedna literka, a są takie, które zmieniają się całkowicie. dziś poznamy odmianę tych najprostszych.

Tutaj wystarczy tylko znać końcówki, jakie pojawiają się w poszczególnych osobach. Jeśli ktoś uczył się niemieckiego to tam było tak samo.

OK. Ale trzeba poznać jeszcze osoby jakie pojawiają się w języku francuskim.

1. Je - ja

2. Tu - ty

3. Elle - ona

Il - on

On - my

4. Nous - my

5. Vous - wy

6. Elles - one

Ils - oni

Pewnie niektórzy z was, którzy czytają ten post, a nie mieli nigdy do czynienia z tym językiem pomyślą, że oszalałam, bo jak to. Przecież w polskim mamy rodzaj nijaki, w niemieckim i angielskim też, a tutaj zamiast tego jakieś "on".

Już tłumaczę..

W języku francuskim NIE MA rodzaju nijakiego. Tak po prostu jest. Trzeba się z tym pogodzić :). Jednak sami zauważycie, że wcale to nie jest problem. Niczego nie będzie wam brakować :).

A teraz co to jest "on"?

On to tak samo jak nous. Francuzi używają tego zamiennie. Powszechnie wiadomo, że oni mówią krótko i dokładniej, a z tego co sama zauważyłam i nauczyłam się na kursie wyrażenie z "on" jest zawsze krótsze niż z "nous". Francuz zawsze powie jak najkrócej, ale nigdy niezrozumiale. To ich zaleta. :)

Teraz podam wam końcówki do koniugacji (odmiany).

Je -e Nous -ons

Tu -es Vous -ez

Elle, il, on -e Elles, ils -ent (nie wymawiamy)

Ok to teraz przykłady odmian czasowników.

parler - mówić parl - temat -er - końcówka

Je parl-e Nous parl-ons

Tu parl-es Vous parl-ez

Elle, il, on parl-e Elles, ils parl-ent

habiter - mieszkać

J' habit-e Nous habit-ons !!!!

Tu habit-es Vous habit-ez

Elle, il, on habit-e Elles, ils habit-ent

W tym czasowniku pojawiło się ściągnięcie. Występuje to wtedy gdy spotykają się dwie samogłoski. Jest to dlatego, że łatwiej jest powiedzieć J'habite (żabit) niż Je habite (ży abit).

Ale zaraz zaraz.. "h" nie jest samogłoską, więc jak to się stało?

Ściąga się również przy "h" ponieważ "h" jest nieme (nie czyta się go). Jest ale ignorujemy je. Traktujemy tak jakby go nie było. Jeśli tylko występuje po nim samogłoska skracamy :).